سلام

خوبین؟

دیروز روز بدی بود واسم. حالم خوب نبود اصلن. دلمم واسه دوستام تنگ شده، خیلی حس بدی داشتم. رفتم بیرون قدم زدم باخودم کلی. رفتم کتابفروشیا مرور خاطرات کردم. یه کتابفروشی رفتم خیلی بزرگه، تقریبا همه ی کتاباشو نگاه کردم.کلی از کتابایی که  طی کارشناسی خونده بودمو دیدم دوباره. یادم افتاد چه کتابایی که نخوندم منننننن

خلاصه عصرم که رفتم خونه، از همه ی دنیا شاکی بودم. فکر کردم بهتره بخوابم و کاری با کسی نداشته باشم. از 8 شب خوابیدم تا 8 صبح، 12 ساعت! کلاس صبحم نتونستم بیام.اولش خوابای اشفته میدیدم خیلی، شمام بودین.هی بیدار میشدم. ولی طرفای صبح دیگه خوب بود، احساس میکنم نیاز داشتم بهش.

اوضاع خوبه، خودم خوب نبودم که باید بشم. دارم تلاشمو میکنم. فقط خیلی نگران درسامم.

به خیلی چیزا فک کردم. اینکه احساس ما واقعیه یا فقط یه عادت و وابستگیه محضه؟

اینکه اگه شما از سوال بالا گزینه دومو انتخاب کنین اونموقع من باید به چه راه چاره ای فکر کنم؟

و اینکه حق ما نیست که اذیت شیم. هیچکدوم کم واسه به اینجا رسیدن زحمت نکشیدیم، خودمون تااینجا زندگیمونو ساختیم. از این به بعدشم میسازیم باهم.

راستی بهتون نگفتم چرا نوشتم unexpected.

چون اومدن شما به زندگیم غیرمنتظره بود، هر روزی هم که از خواب بیدار میشم و مطمئن میشم که شما فقط یه خواب نبودین و حقیقت دارین بازم برام غبرمنتظرس. همیشه اتفاققای خوب وقتی میفتن که انتظارشو نداری. اقلا برای من که همیشه همینطور بوده. خلاصه خستتون نکنم. آقای صبری هم اینجاس. داره با یکی درمورد کتابای کنکور صحبت میکنه!

چندتا تکلیف درسی دارم باید انجام بدم. برم بخونم

راستی دورادور از اون دوستتون که خیلی هواتونو داره هم ممنون